donderdag 25 maart 2010

Loopse teefjes processie.


Het is weer zover. De loopse teefjes processie is weer begonnen. De processie loopt bij ons voor de deur. Halverwege maart is de tijd voor dit fenomeen. Voor het huis, aan de overkant van de weg is een fietspad en naast het fietspad is een enorme grasstrook van wel 1 Km lang. Daar willen de dorpsgenoten met hun viervoeters graag 2 maal daags langs wandelen.
Omdat ze de ontlasting daar niet hoeven opruimen en omdat de viervoeters er zelf ook graag lopen. Er is heel veel te ruiken en dat is de lievelingsbezigheid van een hond.
Maar twee maal per jaar plegen honden loops te worden. Dat is voor onze reu Jasper een regelrechte kwelling. Hij zit in huis en ruikt door de kier van de voordeur al wie er voorbij komt. Kel en Fanny. De 2 Duitse Staande honden, waar hij dol op is. Dan de 2 Golden Retrievers, die hij nog niet goed kent, maar waar er eentje heerlijk ruikt in die dagen.
En dan nog diverse onregelmatige wandelaars.

Jasper is een bruine Labrador , een stevige reu van 53 Kg. Overdag maakt hij zijn grote dagelijkse wandeling in de polder samen met zijn vrouwtje en de border colley vriendin Sofie. Sofie is gesteriliseerd en ruikt naar niets, vindt Jasper. Maar ze woont in de polder en ze is wel gezellig en ze spelen en knuffelen graag met elkaar. Een dag zonder Sofie is minder, maar 2 dageen wordt toch wel al lang.
Toch is in deze tijd van het jaar het hoogtepunt van de dag om 19.00 uur. Dan gaat zijn baasje met hem een rondje door het dorp maken via een groot stuk van het heerlijke fietspad . Duurt het wat lang voordat het baasje aanstalten maakt , dan blijft hij het baasje doordringend aankijken. Dat werkt altijd. Deze doordringende blik die de hele avond kan duren, maar na 20 min. is het baasje al overstag.

Buiten gekomen probeert hij meteen het spoor op te pakken en dan maakt zijn neus overuren. Die maakt hele vreemde geluiden, alsof er diverse schotten heen en weer klappen. Even stopt het geluid om een hap lucht te nemen en meteen weer verder te klakken.Maar het genante is dat hij over de luchtjes heen plast en dan met volle kracht de aarde uit de grond stampt. Wanneer je achter je kijkt is het hele nette fietspad een grote chaos van grond en gras. Je probeerd het te stoppen, maar dat zal niet lukken. Gelukkig is het al een beetje schemerig en blaast de wind alles weer op zijn plaats.
Zo wordt er door het dorp gevlogen met het baasje erachter aan, Jasper bepaald de route .Er is wel eens twijfel bij een kruispunt, maar na enige paniek besluit hij naar links te gaan. Na 3 stappen kan hij terug komen op zijn besluit en wil dan toch rechtdoor . Het volgende genante is dat zijn bek vol hangt met lange slijmdraden en het lieve en knappe Labradortje ziet er uit als een gevaarlijke en afstotend wild dier.
Bij de plaatselijke supermarkt wonen 2 grote honden in hun tuin. Iedereen die er in de avond langs loopt kan opeens verrast worden door een enorme aanval tegen het onzichtbare gaas dat gepaard gaat met een hevig en gevaarlijk gegrom achter de coniferen. Je ziet ze niet, maar voor het gevoel staan ze zo voor je. Jasper loopt de rest van het jaar in stilte er voorbij, maar in deze tijd van de loopse teven wilt hij zich laten gelden. De honden storten zich weer onverwacht tegen het hekwerk waar de niets vermoedende wandelaar met zijn lieve hondje net voorbij wilt gaan. Maar deze keer haalt Jasper diep adem en neemt een aanloopje richting conifeer en laat een enorm diep en hard gegrom horen. Het klinkt zo overweldigend gemeen, dat de Rotweiler en zijn maatje meteen stoppen met hun geluid en verschrikt door de coniferen kijken wie dat deed. Jasper liep de rest van het pad met opgeheven kop langs die tuin waar de verschrikte wakers zich niet meer lieten horen. De hele week heerste er complete stilte achter de haag. Dit weer tot teleurstelling van Jasper die nu zachte piepjes laat horen wanneer hij er weer loopt in de hoop dat de concurentie het nog eens wilt proberen.

Dan komt het keerpunt van de wandeling. De weg leidt nu opeens naar huis, merkt hij. Dat wilt hij niet en hij staat op zijn rem. Trekken helpt niet want dan gaat hij liggen. 53 Kg krijg je niet meer verschoven. Het is dan een strijdt van de langste adem. Baasje wint uiteindelijk, maar dat komt omdat Jasper hierna wilt slapen. Speuren is een heel vermoeiende bezigheid voor een hond. Thuis gekomen stort Jasper direct achter de voordeur neer op de koude tegelvloer en het baasje sleept zich nog net tot de bank in de woonkamer.
Morgen gaan ze weer.