zondag 12 oktober 2014

De zwarte kraai deel 2

K


Het was een mooi verhaal Cor, zei de uil. Ja, ja zei de vos. Heb je er nog een?
Nou , ik ben zeer vereerd dat jullie het leuk vonden. Ik zal ook zeker nog veel verhalen vertellen. Maar eerst krijg ik een nieuwe nek, dus ik moet even naar Marjolein. Gaat niet lang duren, zei ze. 
Marjolein was heel voorzichtig en vriendelijk. Ze moest wel even kracht zetten om mijn kop over de bol te krijgen, maar het lukte. Niet lang er na had ik ook al mijn nieuwe nek. Dat voelde meteen heel anders. 
Hij zat al gauw weer bij de anderen die hem verwachtingsvol aankeken. 
Jullie verwachten echt teveel van mij, zei Cor. Laat ik dan maar het verhaal van een ander familielid vertellen . Deze neef woont niet in de tower van Londen, maar in Canada. Op de Queen Cherlottes Island, nu beter bekend als Haida Gwaii.
Deze groep eilanden liggen onder Alasca. 
Mijn neef geniet daar een zeker aanzien. Bij de Haida indianen is de raaf een speciale vogel. Een raaf schiep het heelal en de zeeen en de zon. Dat is hun geloof. 
Neef Jim verveelde zich vaak. De eilanden gaven zoveel voedsel dat hij er zijn bed niet voor hoefde uit te komen. De eilanden gaven ook nog wat anders....nl drank. De bewoners van de eilanden zijn dol op bier. Er liggen dan ook her en der voor sommige huizen, volle blikjes bier voor het oprapen. Jim wist bij welk huis hij zeker bier kon vinden en maakte dan behendig het blikje met zijn enorme snavel open. De eerste keer vond hij het een nare smaak hebben maar al snel was hij er dol op. Het benevelde zijn geest en na wat bier uit het blikje vloog hij slingerend naar zijn nest en sliep de hele middag als een roos. 
Dit kon zo niet zo doorgaan. Ze moesten hem helpen. Zo kon hij niet voor zijn gezin zorgen. Buurman Zeearend ergerde zich ook enorm aan het dronkemans gedrag. Opeens had hij en plan.