Morgen is de ontmoeting.

Het lijkt er nu toch echt op dat ik een fan ben van Charlotte Mutsaers.Ik heb alles gelezen van haar. Toen ik Rachels rokje las was ik meteen in de ban van het boek. Kon het niet wegleggen en las het in een keer uit.Dan ga je op zoek naar nog een boek en nog een.Ze boeiden me allemaal, maar Rachels rokje vond ik toch het geweldigste. Ik heb er heel veel van geleerd en de boeken die haar facineren , facineren mij ook.
Ik had het geluk dat ik haar dat kon vertellen via de mail en dat we door mijn kinderboekje "Zwientje het vrolijke varkentje" echt wel een beetje contact hebben gekregen.Zij is nu ook een fan van mij. Ze is dol op die varkens en dol op de foto's die ik er van maak.
Maar nu geeft ze een lezing in Oostende morgen en daar zou ik heen gaan, want ik heb haar nog nooit echt ontmoet.
Laat er nu toch 30 cm sneeuw zijn gevallen.Er lijkt geen doorkomen aan.
Maar toch gaan we het doen.Ik zou gaan met Trude die in ons dorp woont en Adrie, mijn man zou bij de hond blijven. Wanneer ik niet durf te rijden dan gaat Adrie rijden en past mijn zus op Jasper.
Ik verheug me er enorm op.Gewoon, om haar in levende lijve te horen en te zien.
Ze is zo leuk en vitaal en zo zichzelf. Zo iemand kom je niet vaak tegen.
Nu maar hopen dat we er door komen en liefst heel huids, want Jasper blijft achter.





Zoals je ziet, we zijn er nog. Niets gebeurd, maar de terugweg duurde meer dan 2 uur en de heenweg 1 uur.
Maar het was zeker de moeite waard.
Ze was heel enthousiast en heel aardig. Een geweldige avond.
Ze kwam nog naar ons toe en konden toch nog even wat kletsen.Jammer dat de man die haar zou interviewen niet kon komen door de zware sneeuwval en nu deed een snel opgeduikeld journaliste het. Ze deed haar best, maar ze was niet echt een kenner van haar boeken. Of misschien wel, maar had zich slecht kunnen voorbereiden in een morgen.Maar het deed aan mijn enthousiasme niets af.Charlotte is een vrolijke vrouw die met een grappig verhaal over de bovenbuurvrouw en haar hond Pieter iedereen deed schateren. Haar zienswijze over dieren en het dierenleed dat er zoveel is, kwam zeker aan bod.
Haar schrijfwijze ook een beetje. Al met al toch een geslaagde avond voor iedereen.Behalve een mevrouw, die was 120 Km komen rijden en die vond het interview bere slecht. Ze was dol op de Piëta's van Charlotte. Haar schilderwerk vond ze geweldig.Daar had ze wat meer over willen horen.
En dat kan ik me ook weer voorstellen. Daar is niet erg op in gegaan.Jammer voor die mevrouw.En ja, Charlotte kan onmogelijk iedereen daar over terug mailen, ze zou geen rustige minuut meer kennen en van schrijven kwam ook helemaal niets meer.
Dus wens ik haar veel rust toe om haar gedachten op papier te kunnen zetten en wanneer je haar boeken bestudeerd weet je al eigenlijk genoeg.Daar vind je alles wat je zou willen weten.
Dus, wil je aan Charlotte Mutsaers beginnen raad ik iedereen Rachels rokje aan.

Een bijzonder huis.

Daar stond hij, in de vochtige kast waar je liever niet in kijkt.Ik wist wel dat hij er was, maar niet meer waar hij gebleven was. De doos met briefjes, schriftjes en vooral veel menu's uit vervlogen tijden.
Het is net alsof je naar binnen kunt gluren bij mensen die al lang gestorven zijn. Dat je dingen weet die je niet behoord te weten. Een schriftje met vreemde briefjes, met stukken gedicht, met ontboezemingen van de eerste bewoners van ons huis.
Ons huis is gebouwd vlak voor de oorlog . Het moest een soort bos villa worden, maar dat ging niet door en nu is het toch een leuk huis geworden. De fam. die het liet bouwen woonde 18 jaar in de Congo.
Het is een speciaal huis met veel verhalen en anekdotes. Het hele huis ademt de sfeer van Afrika uit.De hutkoffers staan nog op zolder met de stickers van de boot er nog op.
Het waren zeer speciale mensen.Vooral meneer was bijzonder. Hij was zeer dominant, maar hij kon ook geweldig vertellen.
Wanneer ik zo in het schriftje lees, dan zie ik ze voor me. Het schriftje is door mevrouw geschreven.
Ze begon zo leuk....

Tante Leentje t goede mensch
luste verbazend gaarne pens
Ook bloedworst ging er gulzig in
denk niet dat ik het verzin
In de winkel hielp haar een lief wicht
Die gaf haar met een vriendelijk gezicht
Tante Leentje flink over (ge)wicht.




Er zat ook een briefje bij de menu's














Welkom aan tafel, Vriendenschaar
Gij zietde tijd is daar
De disch is klaar
Zwaai met uw vork en mes
Knikt tegen glas en flesch
Wij heten U alom
Hier wellekom

Nooit smaakt een maal zo goed,
dan waae de welkomsgroet
Zich hooren doet
Want op een Feestpartij
Bevalt geen muizerij
En daarom voegen wij
Er 't welkom bij

Spreek ook maar ongestoor
Van tijd tot tijd een woord
Dat ieder t hoort
Is t soms niet erg gekruid,
We lachen U niet uit
Een woordje blij van geest
Past op dit feest.

Ze bewaarden deze dingen allemaal.Het is is echt doorleeft met hun geschiedenis.


Met recht een heel bijzonder huis.