Het romantische weidje

Daar sta je dan even te genieten van het voorjaarszonnetje.
Voor je een prachtig oud weidje .

De wei wordt omzoomd met een oude muur, een houtkotje en een oude stal.
In dat stalletje zit een deur die altijd open staat en waar de kippen vrijelijk in en uit kunnen lopen
Ik stop er graag . Er is altijd wel iets te zien. Nu helemaal, want het is er druk. Een 7 tal schapen staan vredig te grazen met
met springende en slapende lammetjes om zich heen. Dit zijn de eerste lammetjes die ik zie dit jaar. Het is nog maar de eerste week in februari.

De romantiek van dit plaatje is overweldigend.
Was aan de draad, rook uit de schoorsteen kringelt omhoog, blatende lammetjes die roepen naar hun moeder.Kippen en lammetjes lopen door elkaar heen.
Er is een heel erg klein lammetje dat in de buurt blijft van een duidelijk groter broertje of zusje.
Af en toe sprinten ze naar hun moeder en vliegen op de tepels af. Honger !!!!!
Dit kleintje roept wel heel hard om zijn moeder en probeert ook onder de moeder te kruipen. Het romantische beeld wordt opeens  ruw verstoord.

Beng !!! Een harde kopstoot is haar deel. Moeder moet het kleine diertje niet. Wel het andere lam. De verstotene kijkt ons vertwijfelt aan en blaat  heel zielig.
Mijn hart krimpt ineen.

Ben nog 10 minuten blijven staan . Misschien had ze een andere moeder en was ze mis. Nee hoor, geen liefde en vooral geen eten voor het kleine lam.

Dan me maar eens opdringen bij de boerin of boer. Of ze het wist....ja ze wist het.
Of ze het met de fles te eten gaf......ja dat deed ze. Nou, tot ziens dan maar.......ja....tot ziens.

Het vredige gevoel was verdwenen, net als de zon. Morgen nog maar eens langs rijden.
Misschien gaat het toch nog lukken met dit kleine diertje.


PS De volgende dag keek het me nieuwschierig aan en was ze net als de anderen, net iets kleiner.
Er werd goed voor gezorgd, dat stond vast.