zaterdag 26 maart 2011

Waarover spraken zij?


Het leek een lekkere morgen te zijn. Het zonnetje probeerde door de mist heen te komen toen ik met jasper aan onze wandeling begon. Hij is nog helemaal niet de oude, maar wandelen gaat goed. Na een poosje zagen we in de verte het ons zo bekende figuur van een manspersoon op ons paadje aankomen lopen. Het moest wel de boer zijn wiens boerderij hier zo mooi aan dit weggetje ligt en wiens land wij doorkruisen.
Soms zit hij verlegen om een praatje , soms niet. Zit hij er niet verlegen om dan loopt hij een andere weg in. Prima zo. Nu liep hij door en Jasper sloop op hem af. Was het de boer, of was het hem niet, scheen hij te denken. Ja, het was tum. Jasper ging er al vast bij liggen, wetende dat dit wel een kwartiertje duren ging.

Ik begon het gesprek met hem een kompliment te maken over een stukje in het plaatselijke dorpsblad waar zijn dochter een stukje in had geschreven. Zijn dochter woont al 15 jaar in New York en geniet met volle teugen van die stad. Haar ouders gaan eens per jaar er naar toe en zij komt ook een of twee keer naar haar ouderlijk huis terug om even van de weldadige rust te genieten.
Maar wanneer hij 10 dagen daar rond gelopen heeft dan is het ook welletjes. Te druk voor hem, zegt hij. Hij zou er doodgaan, zegt hij.....maar hoe langer het gesprek duurt hoe leuker New York wordt. Al die verschillende mensen in de metro, al die gele taxi's waar de wegen van vol zitten, maar al die prachtige musea en parken en.....opeens komen de leuke dingen naar voren. Het werd zelfs zo erg dat wanneer hij een leuke prijs zou winnen dan zou je daar toch iets kunnen kopen en daar af en toe kunnen blijven in plaats van in een hotel.Van het woord 'museum'kwamen we op kunst. Zijn dochter heeft kunstgeschiedenis gestudeerd en haar man is fotograaf van kunst. 'Hoe en wie bepaald nu eigenlijk of iets waardevolle kunst is?'dat hield hem bezig. Een klein schilderijtje van vermeer, zoals het 'Melkmeisje'werd daar bewaakt omdat het ongelofelijk waardevol is en een ander schilderij van Vermeer werd niet bewaakt. Waarom is een Rembrandt zo waardevol . Waarom is het schilderij van de vervalser niets waard, terwijl niemand het verschil kan ontdekken. Wanneer en wie bepaald opeens dat iets waardevol is en hoe lang gaat een schilderij mee?
Daarover spraken wij op dat winderigge paadje in de polder. Zo kunnen we echt wel een uur doorgaan, maar dat kunnen we onze arme Jasper niet aandoen.
We moesten maar weer eens verder gaan. De groeten en tot ziens, waren onze laatste woorden.