Het kerstgevoel lijkt dit jaar heviger dan ooit. Misschien door het vroege intreden van de winter. Het is heerlijk om in je gezellige keuken koekjes of een echte wintertaart te bakken terwijl buiten de vogels snoepen van de wintertafel, vol met vette hapjes.
De warmte van de oven, de vanille geur en zachte achtergrond muziek.Dit alles geeft een soort weldadigheid en troost. Want nu,tegen het eind van het jaar, maken we ons toch zorgen voor de toekomst en we denken ook aan de voorbije jaren toen je nog thuis bij je ouders woonde.Je vader die de kesrstboom alleen zo wilde versieren alsof het echt was. Reepjes watten op alle takken, ijsslieten die kaarsrecht hingen en echte kaarsjes.Je moeder die al een emmer klaar had staan met water, voor het geval de boom in de fik zou gaan.Later wanner mamma alleen kwam omdat pappa al vroeg stierf. Hoe we samen bakten en hoe ze alles terug in de kom deed terwijl het deeg al 2 maal gerezen was, maar waarin we geen zout hadden gedaan.Heel stiekem dringt zich een eenzaam gevoel op.
Dus ben ik te keer gegaan in de keuken. Kaarsjes en piepkleine lampjes onder de nep boerenkool maken het al heel intiem en gezellig.
Straks lekkere lange vingers bakken en heerlijke taarten.Het kerstmenu uitdenken met mijn wederhelft.Gelukkig komen er gezellige eters met Kerst om er samen met ons van te genieten.
Elkaar de kunsten op de piano laten horen, of een filmpje bekijken. Je moet het gewoon voor je zelf gezellig maken mensen.
Ben je niet graag alleen, nodig dan iemand uit, bak iets in je gezellige keuken. Ga niet alleen op de bank zitten. Steek de handen uit de mouwen en je knapt zeker op.
Fijne dagen voor iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten