Cor zat op zijn tak te. Genieten van de rust. Hij was weer helemaal thuis. Iris was zijn vriendin geworden en ze kletsen samen heel wat af . Opa Thor was ook weer naar zijn eigen gebiedje vertrokken.
Maar na enkele weken begon er toch wat te knagen. Iris leek soms zo in gedachten bij haar familie. De onzekerheid kwelde haar. Waar was haar broer, waar waren de andere familieleden. Hoe ging het met haar vader en moeder. Eigenlijk stond zijn besluit vast. Hij wilde erheen. Hij had het Iris verteld en ze kreeg meteen tranen in haar ogen. " dan gaan we samen" zei ze. Ik weet waar je moet zijn en ik herken ze. Oh Cor, wanneer vertrekken we? Weet je wat, we vliegen vandaag naar opa Thor en vertellen het hem. Hij kan dan weer hier komen wonen en de kouwen zullen wel een oogje in het zeil houden en hem verwennen.
En zo geschiedde. Na enkele dagen konden ze vertrekken. Alle kouwen stonden op het dak. Opa Thor zat erbij. Ze waren opvallend stil. .' Jongens, kop op, we zijn in een mum van tijd weer terug. Misschien brengen we wel haar ouders en broer mee. Zorg goed voor opa. Dag dag... ze klapwiekten nog boven het dak en daar gingen ze. Het zou een moeilijke reis worden, daar was Londen kinderspel bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten