Geur kan je vele jaren bijblijven. Het hangt ergen in je hoofd en je weet dat je het altijd zult herkennen.
Toen ik mijn man pas leerde kennen gebruikte hij een heerlijk geurtje. Natuurlijk heel subtiel aangebracht. Soms was er die flart van geur. Het maakte je een beetje zweverig. Heerlijk.
Enkele jaren gebruikte hij die geur, totdat de fles leeg was en hij hem nergens meer kon vinden. Die fles was een cadeau geweest. Nee, niet van een dame maar van Renault.Aangezien hij Renaults verkocht en een reisje verdiend had naar Kreta, lag dit fleje op zijn bed als presentje.
Hij vond het meteen heerlijk ruiken.
Maar ja, flesje ging leeg. Nergens te vinden .Internet hadden we toen niet en je zag uit naar een ander geurtje. Maar geen enkele geur kon dit evenaren.
En opeens, out of the blue, weet hij ineens weer de naam van het geurtje. l'Homme .
Op internet gezocht en ook nog gevonden. Het bestaat nog en nu staat het hier na 25 jaar weer in huis.
Oh, wat zullen we zweven met Kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten