Het weer zover. Sinterklaas is in Nederland aangekomen en dat is het startsein om alle pieten in IJzendijke en omstreken bij elkaar te roepen en weer erop uit te trekken om een mooie Sinterklaas film te maken. De Sint van IJzendijke is echt geweldig. Hij zit zo stoer op zijn schimmel en is onverstoorbaar. We spraken af dat we elkaar zouden treffen enkele Kilometers van het dorp af, midden in de polder. Sinterklaas zou te paard komen, maar besloot ter elfder ure om toch maar met de auto te gaan .De paardpiet ging samen met de fietspiet al richting polder en de pieten kropen met z'n allen in 3 auto's. Maar jeetje wat was het mistig. Je kon niet echt ver kijken. Alles zag er kleurloos uit. Maar de mist paste goed in het verhaal.
We begonnen alvast met filmen. Sinterklaas bleef echter wel lang weg en de pieten kregen het nu al koud.Er stond een flinke bries en het zag er niet naar uit dat de zon vandaag nog mee ging doen.
Een piet ontdekte dat zijn pet was afgewaaid en dat die in IJzendijke op de Markt moest liggen. Even bellen naar Sinterklaas. Jeetje, hij nam nog op, of beter gezegd, zijn vrouw nam op. Petje was terecht en Sinterklaas kwam zo. Het bleek een leugentje om betwil, want hij kon zijn broek en zijn sokken niet vinden. De halve zolder werd doorzocht.
Maar na een half uur kwamen ze aanrijden. Adrie liep heen en weer met de camera. Dan weer stond hij in de klei, dan riep hij weer dat Annemieke met haar paard kon opdraven. Oei, die had haar telefoon vergeten, dus snel in de auto richting de boerderij van Walter en Annie de Meijer om haar dat persoonlijk te zeggen. Ze tonden daar ook al een half uur in de kou. Walter had al gezegd dat ze maar naar huis moest gaan, want er kwam vast geen Sinterklaas.
Nou, Annemieke wist wat ze doen moest. Nette, haar trekpaard moest nog uit de kar en aangespannen worden. Ja, daar ging ze Sinterklaas tegenmoet.
Maar net voordat dat moment er zou zijn waren de batterijen bijna leeg van de camera. Ik als een wildeman met Rineke, de vrouw van Sinterklaas, terug naar mijn auto om de batterijen te halen, dan nog sneller terug em ze Adrie te geven en ja, op tijd. Nette schrikt van de bonte stoet en stopt. De schimmel loopt door. Nette hinnikt, de schimmel hinnikt terug. Dan gaat Nette verder en heel voorzichtig naderen ze zich en dan staan ze neus aan neus. Dat was een geweldig moment, dat ik niet heb kunnen zien, omdat ik weer de auto moest weg zetten, zodat hij niet in beeld kwam.
En zo trokken zze verder naar de boerderij, waar ze me smacht werden opgewacht.
Daar was ook een moment om even op te warmen in een schuur, met koffie en thee en de gevulde speculaas, die ik de dag ervoor gebakken had. Ik ging alvast even de soep opwarmen in de keuken van Annie en bij terugkomst was de koek al bijna op. Gelukkig viel hij in de smaak.
Er werd nog een vuurtje aangelegd en gedanst en dan weer terug naar IJzendijke. Daar moesten we wachten tot het donker was , want Adrie wilde een shot maken in de lichten van de Ned. Hervormde kerk.
En een beter slot had hij niet kunnen maken.
Het was een leuke, maar frisse dag met leuke pieten en een geweldige Sinterklaas.
Hier is de film
Geen opmerkingen:
Een reactie posten