Het zal je maar gebeuren. Je loopt lekker te kuieren in het bos waar je al 20 jaar loopt en plots trap je bijna op een enorme slang. Niet echt enorm, maar toch een slang van wel 1,5 meter.
Zo maar midden op het pad. Je schrikt, deinst terug en kijkt eerst eens waar de hond gebleven is. Die moet aan de lijn. Dan kijk je weer , nu om te kijken of hij nog leeft. Geen idee .Dan op afstand een foto maken met mobiel. Doorsturen naar huis om te ragen wat het is. Geen bereik in het bos. Dan maar even bellen, dat lukte. Het thuisfront zou de dierenbescherming bellen. Een ringslang waarschijnlijk. Loop er maar langs. Kan geen kwaad. OK......voorzichtig met hond erlangs. Jeetje....hij beweegt. Nu even de plek in het geheugen opslaan. Nog een foto van het pad.
Thuis gekomen de foto alsnog doorgezonden naar mijn man en de fotoclub. Ik had al gezien dat het geen ringslang was. En.......de fotoclub bracht het eerst uitsluitsel.....een rode rattenslang. Een wurgslang. Maar niet gevaarlijk.
Uitgezet dus. A.....een mailtje van een man die bij de vogelopvang werkt . Ja....een rode rattenslang. Hij had er zelf 2. Hij ging hem zoeken en meenemen, anders ging hij dood. Leeft in een temperatuurtje van boven de 20 graden.
Door de koude temperatuur zal hij niet snel wegkruipen. Nou, ik zou ook naar het bos terug rijden, anders was het voor de man niet te doen om de juiste plek te vinden.
We kwamen gelijk aan. Inmiddels was het al 3 uur later. En warempel....na 5 min. had hij hem al gespot tussen de bladeren. Hij was toch groter dan ik dacht. Even wat foto's, dan oppakken en in een doosje.
Wat een geluk dat de dierenbescherming deze man kende en ook veel geluk voor de slang. Hij zou in slaap vallen van de kou en dan misschien door een hond gepakt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten