zondag 7 december 2014

Cor gaat naar Londen. Hoofdstuk 6







Daar zaten ze dan , de twee helden. Het was goed afgelopen, maar ze hadden alle twee wel wat schrammen en wonden opgelopen.
Nou Cornelis, ik ga binnenkort terug naar Bass Rock. "Wat....terug naar die overbevolkte hel", riep Cor vol ongeloof. Ja weet je, wij zitten daar goed om te nestelen. Het is er veilig tegen indringers, dat heb je zelf aan den lijve ondervonden. Ik heb daar mijn plekje met mijn vriendin. Samen kunnen wij daar rustig broeden Doordat er zoveel Jan van Genten en andere meeuwen zijn kan er geen roofvogel bij de kleintjes komen. ". Heb jij daar een vriendin? , vroeg Cor verbaast. Ja, daar vloog ik heen , in de hoop dat ze er al was. En ja hoor, ze was er. Toen hebben we nagevraagd of er een vogel gezien was met een ring aan een oranje draadje.Iedereen vroeg het aan zijn buurman en zo is hij gevonden. De vogel was blij dat hij er van af was. Hij begreep niet hoe hij dat ding rond zijn poot had gekregen.
Toen zag ik opeens dat er gevochten werd en dat jij aangevallen werd. Jij was een indringer , een gevaar voor de eieren en de kleintjes. En de rest weet je.
Ja, het was beter dat ik hier op je gewacht had, zei Cor berouwvol. Maar dan zien we elkaar niet meer. Hoe kan ik je danken? Geen dank, ben blij dat ik kon helpen.
Hier heb je de ring terug. Goede reis en de groeten aan Thor in de Tower.
En weg was Melvin. Niet te geloven wat ze samen meegemaakt hadden. Het werd nu toch tijd dat hij naar de Londen vloog.
Vol goede moed ging hij op weg. ai, het vliegen deed hem pijn aan zijn vleugels en nek.  Het weer was gelukkig goed en tegen het einde van de dag was hij blij dat hij het prachtige complex zag liggen.
Wouwwwww, indrukwekkend was het zeker.

Hij vloog laag over de gebouwen en de gazons en zag veel mensen lopen. Nu moest hij echt even rusten.  Hij ging op een muur zitten en uiteindelijk zag hij een raaf die resoluut over het gras stapte en dan weer op een bankje sprong
  en liet zich fotograferen door toeristen. Daar kwam een man met een hoed aan. Het leek of ze in gesprek waren met elkaar.
Dat moest een verzorger zijn. Cor wilde niet meteen opvallen. Hij moest erachter komen wie de kleine Thor was. Hij zou de ring meteen herkennen en dan kon hij met de anderen en met Thor praten en vertellen over zijn opa. 
Misschien was het wel een goed idee om gewoon wat rond te vliegen en ook op een bankje te gaan zitten . Dan zou hij wel zien hoe ze op hem zouden reageren . Hij had het voordeel dat hij weg kon vliegen bij een aanval en de raven konden bijna niet vliegen. Wat moet dat erg zijn om niet te kunnen vliegen. 
Terwijl hij zo zat te mijmeren kwam er een raaf onder hem langs stappen. Hee Mister, wat doe je hier? Ik kom Thor opzoeken, ken je hem ? Thor !  Of ik die ken ! Ja natuurlijk. Hij woont hier. Hij zal niet ver weg zijn. Waarom kom je hem opzoeken? Ik kom namens zijn opa. Oh look , daar is hij. Thor,  Thor kom eens. Hij zag een raaf op hem aflopen. Toen bleef hij staan, liep nog 2 stappen, dan riep hij Kraa Kraa....Cornelus, ben jij hier? Hij hipte als een wildeman naar hem toe, staarde naar de ring en keek daarna verschrikt naar Cor. De ring, piepte hij met dichtgeknepen stem. Is hij dood? Nee, nee Thor, er is niets met hem. Hallo , ze tikten even met de snavels tegen elkaar aan en Cor zag de emotie op Thor zijn gezicht. 
Gaat het dan goed met opa? Kom, ik neem je mee naar onze nachtvertrekken. Daar zitten we lekker even alleen. 
Wat zie je er uit Cor. Heb je een ongeluk gehad ? Ze liepen een eindje , dan vlogen ze weer en toen zag Cor de grote houten vertrekken. Ze liepen met een trapje naar boven en trokken zich terug. Ze hadden elkaar veel te vertellen.

Geen opmerkingen: